The art of reading the room
- joris030
- 4 dagen geleden
- 4 minuten om te lezen
Wie ooit op een podium, plein of event heeft gestaan, weet het: de beste acts spelen zich niet enkel af vóór het publiek, maar ook ertussen. Al die plekken hebben 1 ding gemeen, er kan publiek staan en dat publiek is ALTIJD anders.
Of het nu gaat om een festival, een straat vol toevallige voorbijgangers of een bedrijfsevent met mensen die eigenlijk nog aan het dessert denken, elk publiek heeft zijn eigen ritme. De kunst zit erin dat ritme te voelen Ʃn mee te bewegen. Of, zoals wij het noemen: reading the room.
De vaardigheid die je niet ziet, maar wel voelt
āReading the roomā klinkt simpel, maar het is eigenlijk ƩƩn van de moeilijkste dingen om goed te doen. Het gaat niet alleen over zien wie lacht of wie zich afwendt. Het gaat over het aanvoelen van de energie in de ruimte. Wie op zijn gemak is, wie wat afwacht, wie zin heeft in interactie en wie liever vanop afstand geniet.
In straattheater of eventanimatie is dat gevoel alles. Ons podium staat niet vast, het beweegt mee met de mensen, de sfeer, het moment. De ene keer sta je midden in een straat vol gezinnen, de volgende keer tussen een groep collegaās die niet helemaal wisten dat ze mee in de act zouden belanden. Dat kun je niet plannen. Dat moet je aanvoelen.

Zo speelden we recent een opdracht waar ons werd gevraagd "kunnen jullie luider zijn, opvallender, meer slap stick, iedereen moet jullie instant zien". Uiteraard kunnen we dat. Alleen zouden die verschillende 3-jarigen en hun grootouders daar aan het raam dan al afhaken. Die waren namelijk onder de indruk dat iemand hen aansprak bij aankomst. Bovendien zit daar in het hoekje nog een man die al heel duidelijk aangaf niet betrokken te willen worden. Iets wat de vraagsteller in kwestie niet opgevallen was en waar we al van meet af aan ons spel op aanpasten. Meer nog we werden er nadien ook voor bedankt door zowel de grootouders als iedereen die waarschijnlijk niets mis had gevonden met luid.
En daar zit precies het verschil tussen gewoon spelen en Ʃcht verbinden.
Ervaring laat comfort er vanzelf uitzien
Bij Weāre Called EdĀ hebben we (soms letterlijk) aan den lijve ondervonden dat een act pas werkt als het publiek zich op zijn gemak voelt. Je kan technisch gezien de grappigste of knapste speler zijn, als je de sfeer niet juist aanvoelt, blijft het stil.
Onze spelers zijn getraind om niet enkel hun tekst of rol te brengen, maar ook om de mensen voor zich te lezen. Om de stille glimlach achteraan te zien, de collega te spotten die eigenlijk wĆ©l wil meedoen, of het kind dat even overweldigd is door alle drukte.Het gaat niet om alles omgooien, maar om subtiel bijsturen ā toon, timing, tempo ā tot iedereen mee is.
En dan gebeurt het: het moment waarop publiek en spelers elkaar vinden en omarmen. DƔt is de magie waar we bij We're Called Ed voor gaan zonder op te willen inboeten.
Niet zo eenvoudig als het eruitziet
Goed kunnen ālezenā is geen kwestie van geluk of talent alleen. Het is vakmanschap, opgebouwd door ervaring, observatie, en ja ook een reeks optredens die niet perfect liepen (regen, wind, of dat ene bedrijfsevent waar net een ontslagronde was geweest en niemand dus openstond voor humor).
Minder ervaren acts brengen vaak veel enthousiasme en goede wil mee. Soms ook een heel mooi uitgewerkt idee. Alleen missen ze soms die fijngevoeligheid. Dat is geen verwijt, het is gewoon het verschil tussen spelen voor een publiek en spelen mét een publiek. Ze spelen hun act, zoals ze hem kennen. Op routine, want dat is veilig en zo kennen ze hem.
Na jaren oefenen en voelen leer je dat een goeie act niet vastzit aan een script, maar aan connectie. En precies daar zit het verschil tussen āeen optredenā en āeen ervaringā.

De kunst om mensen op hun gemak te laten voelen
Elk publiek is anders en dat is juist wat dit werk zo verslavend maakt. Soms volgen we hun energie, soms tillen we die op.Soms fluisteren we, soms maken we kabaal. Maar altijd met hetzelfde doel: iedereen laten voelen dat ze erbij horen.
āReading the roomā is geen truc, het is een vorm van luisteren. Met je ogen, met je buik, met alles wat je hebt. En als het lukt, merk je het meteen: plots klopt het. De sfeer, de lach, de aandacht, alles valt op zijn plaats.
Waarom dat belangrijk is

Goede animatie of theater draait niet om tijd opvullen. Het draait om momenten maken die blijven hangen. Momenten waarin mensen zich gezien, ontspannen en verbonden voelen.
En net dat is waar Weāre Called EdĀ voor staat. We brengen geen standaardacts, maar momenten waarin iedereenĀ zich goed voelt. Of het nu op een plein, podium of bedrijfsfeest is, wij zorgen ervoor dat het klopt.
Want spelen kan iedereen. Maar voelen wat er in de ruimte gebeurt? Daarvoor gaan we bij We're Called Ed met plezier dat stapje verder. In voorbereiding. In voldoende op voorhand de ruimte en sfeer komen opsnuiven, nog voor het spelen start. In de keuze van net die spelers en speelsters die het best passen in deze setting. En dat is precies waar wij het verschil maken, met een glimlach, een vleugje chaos, met mensenwerk en zo ook, met theater en animatie die altijd succesvol kan landen bij iedereen.



Opmerkingen